افزودن به علاقه مندیچاپ مطلباشتراک گزاری

برای پرورش ارزشهای انسانی در جامعه باید از خودمان شروع کنیم و با پرورش خودمان باعث تغییر خانواده و اطرافیانمان شویم و این امر مهم فقط با ارتباط با یک استاد معنوی میسر می شود. ارتباط با استاد همانند کاتالیزور عمل می کند یعنی این راه دشوار را سهل می‌کند و به نتیجه آن سرعت می دهد.

سال ۸۱ با یک اتفاق یا بهتر بگویم یک فاجعه مسیر زندگی من تغییر کرد و زمانی با استادم آشنا شدم که در یاس و ناامیدی منتظر مرگ بودم و از آن استقبال می کردم و از نظر روانپزشکان افسرده مطلق بودم و راه درمانی برای من پیدا نکردند و با جمله طلایی که خودت باید به خودت کمک کنی و هیچ کس نمی تواند به تو کمک کند مرا رها کردند.

آشنایی با این بزرگوار که عاشقانه کنار من بودند مسیر زندگی مرا تغییر داد و دری را به روی من باز کرد که هیچ آشنایی با آن نداشتم؛ "پاک کردن کدورت ها و ناراحتی هایی که در وجودم داشتم"، و بدون اینکه متوجه باشم زندگی من دستخوش این کینه ها بود و من با گذشت کردن و بخشیدن واقعی آشنا شدم. چیزی که به نظر خیلی پیش پا افتاده و بی ‌ربط به حل مشکلم بود ولی کاملا موثر و اساسی بود.

من با بخشیدن عزیزانم شروع کردم، مادری که در دامانش رشد کرده بودم و پدری که زحمت زیادی برایم کشیده بود و کم کم سبک شدم و تازه ایمان به خدا، عشق بی توقع، توکل، خیرخواهی و خدمتگزاری را به معنای واقعی دیدم و شناختم و همه این ها و آرامشی که در درونم احساس می کنم فقط با کمک استاد معنوی اَم صورت گرفت، استادی که دلسوزانه کنارم بود و مرا پرورش داد. خدا را بی نهایت سپاسگزارم که مرا لایق داشتن استاد دانست.

وقتی شاگرد آماده باشد، استاد از راه می رسد.