19- عظمت آفرینش جهان و پرستش خالق این عظمت
مهدی بهادری نژادخلاصه
خداوند جهان هستی، از جمله تمام کهکشان‌ها و کهکشان راه شیری و تمام ستاره‌ها و منظومه‌ها از جمله منظومه شمسی و تمام سیارات و ماه‌ها در این منظومه از جمله زمین و تمام موجودات روی زمین و دریاها از جمله انسان‌ها را طبق یک نظام آفرینش خلق کرده و مدیریت می‌کند. هیچ‌یک از موجودات خودبه‌خود و اتفاقی به‌وجود نیامده‌اند.
خداوند انسان را از دو قسمت روح و بدن مادی آفرید. روح انسان دربرگیرنده تمام فضایل و رذایل اخلاقی است و بدن مادی به روح عطا شده‌است تا بتواند با محیط اطراف خود (به‌ویژه انسان‌ها) تعامل داشته باشد و به‌تدریج رذایل اخلاقی را از خود زدوده و فضایل را در خود پرورش دهد.
خداوند که جهان هستی را با چنین عظمتی آفریده و مدیریت می‌کند شایسته پرستش است. پرستش خداوند از طریق ارائه موثرترین خدمت بی‌ریا همراه با عشق‌ورزی بی‌توقع و پرهیزگاری کامل میسر است. خداوند بسیار مهربان لطف فرموده و پاداش خدمتگزاری، عشق‌ورزی بی‌توقع و پرهیزگاری کامل را با شادی دراز مدت و عمیق و عروج معنوی می‌دهد.عروج معنوی انسان تا حدی است که جز خدا نمی‌بیند و تمام موجودات را بی‌ریا دوست‌می‌دارد.