افزودن به علاقه مندیچاپ مطلباشتراک گزاری

با سلام خدمت شما خواننده و همشادیجوی عزیز، در این مقاله قصد دارم شرح مختصری دهم که چطور از فردی ناراضی که همیشه می گفت من چقدر بدشانسم، چرا این اتفاق برای من افتاد ؟ چقدر همه چیز بد پیش می رود، به فردی تبدیل شدم که در هر اتفاقی بدنبال درسی برای آموختن و پیشرفت معنوی است.

در بدو ورود به گروه پرورش ارزش های انسانی من فردی خسته ، ناتوان و ناراضی بودم، در روابط اجتماعی علی رغم تمام تلاش ها و موقعیت کاری مناسب از موفقیت چندانی برخوردار نبودم، از وضعیت ظاهری خودم رضایت نداشتم و روابط عاطفی من نیز به همین منوال بود .

حضور در جلسات ، مطالعه کتاب ها و استفاده از راهنمایی های استاد بزرگوار جناب آقای دکتر مهدی بهادری نژاد و انجام تمرین های روزانه (علی رغم مقاومت ابتدایی برای پذیرش نقاط منفی و تغییر در آن ) باعث شد تا ، امروز پس از گذشت یک سال از ابتلا به یک بیماری ناشناخته و سخت بتوانم دوباره سلامت و شادی خود را بدست آورم شاید اگر این اتفاق قبل از آشنایی من با تعالیم استاد عزیزمان اتفاق می افتاد هرگز قادر نبودم با آرامش، صبر و رضایت این دوره را سپری کنم.

امروز من بیماری خود را به چشم یک درس می بینم زیرا تمامی تبعات مالی و جسمی که به واسطه این بیماری برای من رقم خورده بود برطرف شده است و در این مدت فضایلی چون صبر، بخشش، عشق، ایمان، خیرخواهی، رضایت، خدمت بی ریا و توکل را تمرین کردم. خداوند بزرگوار را بخاطر این تجربه زیبا علی رغم تمام سختی ها سپاسگزارم .

پیشنهاد من برای همشادیجویانی که به تازگی با شادیکده و تفکرات استاد بزرگوارمان آشنا شده اند این است که جداول خود ارزیابی و تمرینهای روزانه را جدی بگیرند از رویارویی با نقاط منفی وجودشان واهمه ای نداشته باشند و مطمئن باشند با کسب فضایل به امید خدا قادر خواهند بود سختی های زندگی را بعنوان درس تلقی کرده و از آنها برای رشد معنوی خود بهره گیرند و با کمک این توانایی شادتر و راضی تر و موفق تر باشند.