ویژگی عشق و محبت فضیلت اصلی است که باید همه ما انسان ها آن را در خود پرورش دهیم. اساسی ترین رکن برای داشتن یک زندگی خانوادگی و اجتماعی سالم و شاد، داشتن ارتباط قلبی و محبتی است که به افراد و موجودات ابراز می داریم. این مورد بین همه نسل ها و گروه های سنی باید از اولویت برخوردار باشد و باید همواره جهت افزایش عشق و محبت به انسان ها، حیوانات، گیاهان، محیط زیست و تمام کائنات بکوشیم. با قلبی مهربان همه مسائل زندگی آسان تر شده و کسب سایر فضائل اخلاقی نیز بسیار ساده تر می گردد. عشق همان صدی هست که شاعر می گوید چون که صد آمد نود هم پیش ماست.

برای رسیدن به حد ایده آل در پرورش فضیلت عشق، ما سعی کردیم در خانواده بیشتر راجع به مسائل با یکدیگر تبادل نظر کنیم. سعی کردیم قلب هایمان را به یکدیگر نزدیکتر نماییم و بیشتر همدیگر را دوست داشته باشیم. قدردان وجود هم باشیم و برای تبدیل شدن به انسانی بهتر تلاش کنیم و در این تلاش نیز به یکدیگر کمک نماییم. مسائلی که برای رشد عشق مؤثر بوده است را بیابیم مانند گذشت، خیرخواهی برای همه مخلوقات، سپاسگزاری و برشمردن نعمات، پذیرش افراد همانطور که هستند، توکل و غیره. می توان عشق را فضیلت اصلی دانست و اگر روی این فضیلت به خوبی کار شود، تأثیر شگرف آن در بقیه قسمت های زندگی به وضوح آشکار خواهد شد.